Dag twee 31 augustus van Matosinhos naar Vila do Conde

31 augustus  Dag twee, vandaag van Matosinhos naar Vila do Conde

Vandaag een prachtige wandeldag geweest, het is begonnen met een eenvoudig ontbijt in ons
hotelletje Casa Velha in Matosinhos dat zelf ook heel eenvoudig is! Het ligt net achter de raffinaderijen waar we gisteren langs liepen. 
De mensen daarentegen waren super aardig en lief wat ze voor je konden doen deden ze ook.
De dame die er werkte kwebbelde en kwebbelde er flink op los maar wij verstonden er geen jota van.
Zelfs als we zeiden dat we er niets van verstonden ging ze onverstoorbaar door. 
En wij maar knikken 💁‍♀️ 💁🏻‍♂️
Zodoende gingen we vanmorgen pas om 8.30 uur van start het was behoorlijk mistig en het waaide wat dat is aan zee altijd een beetje killig  maar na de eerste koffie gingen de vesten al in de tas.
Kortom heerlijk wandel weer, we liepen langs kleine vissers dorpjes en van de andere kant is zoals 
Jullie zullen weten de Atlantische oceaan vanmorgen grillig en grauw en vanmiddag onstuimig en prachtig blauw. Wij hebben genoten, denk nou niet dat het allemaal zo gemakkelijk is want met een volle rugzak over een planken paatje lopen waar je stokken steeds in blijven hangen dat valt toch een beetje tegen. We troffen een man die daar ook zo over dacht hij zat op een muurtje uit te rusten en wees ons de weg ,niet dat wij ons verliepen er was maar een paadje, maar toch. 
Hij had een kar bij zich en wees met met veel bombarie naar de kant waar we naartoe moesten, later toen we in een strandtent onze lunch aten kwam de man een beetje ongelukkig lopend voorbij , 
Wij vonden het wel een beetje zielig.
Toen we hem later weer voorbij liepen en vroegen of het goed met hem ging verzekerde hij ons dat het goed met hem was. Voor ons vielen de puzzelstukjes🧩 in mekaar hij lurkte aan een grote blauwe fles met alcohol  🍾 ik rook hem van een meter afstand 😂🤣  
Verder troffen we een echtpaar op de fiets met hulpmotor, ja hoor ook op het houten paadje, ze kwamen van America en waren ook in Porto gestart en omdat zij kanker heeft gehad en hij pijn aan zijn knie heeft, gingen ze dit keer op de fiets. Het vorig jaar had hij de Frances gelopen. 
We praten samen nog wat en ze gingen weer verder. 
Toen we het laatste stuk van onze toch nog 18 km liepen, kwamen ze er al weer aan gefietst ze hadden het verkeerde pad genomen hij heeft even met Jos de navigatie bekeken en weg waren ze weer met de woorden ” we will meet again” dat geloof ik niet zo snel kunnen wij niet lopen.
Toen we in Vila do Conde aankwamen hebben we nog wel even moeten zoeken naar het geust house. Intussen dat Jos met zijn telefoon bezig was liep ik een klein kerkje binnen en schrok me een hoedje er lag een oude mevrouw opgebaard in een mooie kist met prachtige kandelaars en kaarsen er omheen er stond een tafel met een foto en een condoleance boek erbij. Toen ik naar buiten liep hoorde ik een Duitse familie hierover praten ze vroegen me of het een vrouw was en ik wees naar de foto, zij vertelde mij dat deze Dame morgen waarschijnlijk al begraven zou worden dat is in Portugal gebruik net als in Spanje, deze mensen woonde in Duitsland en hij vertelde dat ze allemaal behalve zijn vrouw van Portugese afkomst waren. Intussen had Jos het hotel bijna gevonden, en toen we daar aankwamen was er natuurlijk geen deurbel , hier kan alles 🚪toen iemand naar buiten kwam glipte wij snel naar binnen maar geen receptie of iets waar we ons aan konden melde. We hadden al eens bescheiden  geroepen(  Jos dan hè ) en opeens stond er een jonge dame voor ons die ons al verwachte en ons met raad en daad bij stond. Mooie kamer maar als we zo doorgaan zijn we zo failliet het is allemaal behoorlijk duur hier maar ja, wie het langst leeft heeft alles om maar eens in de termen van vandaag te blijven. Wassen moeten we dit keer zelf ik was en Jos wringt de was uit, 
en hangt hem op ik hoop dat alles morgen droog is. 
Zo nu eerst een goedkoop maaltje vinden en dan naar de kist  SLAPEN 😴😴 wel te verstaan! 🛌

Morgen weer een nieuw avontuur. Buen Camino !!