Dag vierentwintig 27 mei

Gisteren avond, met z'n allen Koreaans gegeten super lekker en gezellig. Wij hadden van te  voren al kennis gemaakt met een echtpaar uit Wassington DC en zaten ook bij hun aan tafel met nog een ander echtpaar en een vrouw en twee mannen uit Frankrijk. Toen​we zaten te eten onweerde het en het regende pijpenstelen met flinke hagelstenen.
De eigenaars van deze alberges hebben zich drie jaar geleden ontmoet op de Camino,
het is een Spaanse jongen Daniel en een Koriaanse vrouw Sanghui en zijn hier dus de alberges gestart,ze hebben het prima voor elkaar. 

S' middags​ sprak Jos een meisje aan " can y make a picture of you" zij vond dat heel leuk. 
En wij dachten dat we haar nooit meer zouden zien. 
Na het pelgremino menu vroeg Jos aan een Koreaans meisje heb ik vanmiddag een foto van jou gemaakt, hij liet de foto zien en zij was het niet maar, het meisje van de foto was ook in deze herberg  en ze zou het haar vertellen. 
Nog geen twee minuten later kwam ze naar ons toe en na het zien van de foto was ze wild enthousiast
 " that' s very pretty for nu mom " ze was er super blij mee, we hebben de foto uitgewisseld en zijn Facebook vrienden geworden. Leuk toch?  

Om tien uur gingen we slapen, en vanmorgen vroeg na het ontbijt gingen we om zeven uur onderweg naar Frómista  
25 kilometer na bijna een uur lopen waren we uit Castrojeriz wat weer een super leuk plaatsje was.
We kwamen over de rivier de Canal de Castilla  en het ging natuurlijk weer omhoog over de Alto de Mostelares op 910 meter hoogte, met stijgingen en afdalingen van zo'n 12%  tot 18% niet mis dus? Ik weet niet of Jacobus dat in deze tijd ook nog zou lopen maar, er ligt een prachtig pad helemaal gemaakt voor pelgrims. Het zou zonde ​zijn als er niemand die ging belopen. Dus wij liepen voor de derde dag over de masita de bekende hoogvlakte tussen Burgos en León de uitgestrekte natuur waarin zover als de horizon rijkt in elke richting hetzelfde te zien is. Rode paden bezaaid met kiezelstenen wat het zwaar maakt voor je voeten, en geel groene graanvelden, wat zeker de moeite waard was om er te lopen. Na twee en een half uur lopen kwamen we in het eerste dorp Itero de la Vega daar dronken we koffie met iets lekkers. Het was toen nog 14 kilometer we gingen weer onderweg heuvel op en heuvel af, intussen zijn we wel wat gewend. Nog een  korte pauze ingelast in Boadilla del Camino waar we iets dronken en een ijsje aten. Verder langs de kanaal de pisuerga het laatste stuk naar Frómista leek of wel of we langs de noordervaart liepen naar stokers Horst.
En dan opeens ligt voor ons Frómista onze eindbestemming !! 
Blij toe het was heet en een vermoeiende tocht. 
Op dit moment hebben we 435 kilometer gelopen we zijn dus over de helft, en ook wel een beetje trots. 
Morgen meer Buen Camino ! !