Dag drieëndertig 5 juni

Gisteren avond samen gegeten met een stel uit Ierland, het eten was minder lekker maar het was wel een gezellig avond. Greck zagen we aan de andere kant van het restaurant zitten hij was alleen, 
omdat hij alweer heel snel weg was konden we niet vragen wat er met Bonny aan de hand was. 
Vanmorgen hebben we hun ook niet meer gezien, dat geeft toch wel een beetje een ongerust gevoel.
Hopelijk komen we ze nog weer een keertje tegen. In de Camino gaat het wel vaker zo,  je ziet sommige mensen elke dag, en dan opeens een hele tijd niet meer. 

We zijn niet zo vroeg vanmorgen zo rond acht uur liepen we het dorp pas uit, er stond een koude wind en het was bewolkt. Maar om te lopen prima weertje, het is heel rustig iedereen is natuurlijk al lang onderweg, maar dat vinden wij niet erg.  
Wij lopen lekker vanmorgen, de bedoeling is om in Villares de Órbigo kwartier te maken, dat is maar 14 km te gaan. 
Als Jos een beetje opschiet gaan we dat voor de middag nog halen maar hij ziet zoveel mooie plekken om foto's te maken, dat ik daar aan twijfel. In San Martin drinken we koffie, al die tijd lopen we toch weer langs de N120, maar nu aan de andere kant weer een mooi uitzicht en prachtige bermbegroeing . En in de verte kunnen we het berglandschap ook al weer zien het uitzicht is vriendelijker geworden.
We ontdekken weer een nieuwe vlinder en hij blijft extra voor Jos zitten, zodat hij een mooie foto kan maken.
Meestal vliegen ze weg als hij zijn fototoestel wil pakken

Rio Órbigo is de rivier die voor het plaatsje"  Hospital de Órbigo "  een idillich plaatsje waar we ook even gaan zitten, wij hebben tenslotte tijd zat. Hier zijn ridderfeesten geweest en zijn ze nog aan het opruimen, we zijn een dag te laat voor het feest jammer. Vandaaruit lopen we ook niet meer langs de N120, de zon doet weer goed zijn best, rond half een kwamen we in onze verblijfsplaats "Herberg Villares de Órbigo" in de gelijknamige plaats. 
Dit adres hebben we van onze  Camino vrienden gekregen die zijn ons een paar dagen vooruit en hebben hier ook geslapen, ze hebben niks teveel gezegd, het is hier zo leuk!  Zie foto's.
Christina heet de Belgische eigenaarresse en zij is zelf ook een pelgremino en is hier twee jaar geleden een alberges begonnen haar man was er nu ook hij werkt normaal gewoon in België. Vanavond gaan we met z'n allen samen eten. Wat?? Dat is een verrassing!

Een bed kost hier €8.00 en onze tweeersoons kamer kost € 25.00 
voor eten drinken en ontbijt vraagt​ ze een vrijwillige donatie. Dat is toch uniek?
Nadat we in de plaatselijke supermarkt onze boodschappen gedaan hebben en onze was weer in de wasmachine draaide. Genoten wij van een glas wijn en van onze lunch, en hebben we heerlijk zitten kletsen. 
Intussen kwamen er nog een paar mensen die ook hier wilden overnachten

Christina was met haar alberges op 29 mei 2016 bij kruispunt op K.R.O. op tv je kunt het vinden via deze link
https://www.npo.nl/kruispunt/29-05-2016/KN_1680770

Vanavond zaten we met tien personen aan tafel stel uit Spanje een man uit Frankrijk een man​ en een meisje uit USA een vrouw uit Canada wij twee en Christina en haar man
Christina had courgette soep, gegrild vlees met diverse salades en rijst met groenten, en ijs als toetje. Dat alles met een wijntje en na het eten nog een Spaans slaapmutsje.  
Vandaar dat mijn verhaal zo laat klaar is
Morgen meer
Buen Camino.