Dag dertien 16 mei.

Hola allen, na wel een hele leuke avond met onze Nederlandse Camino vrienden Els en Ton ging in de aberges in Villamayor de Monjardin om tien uur het licht uit en kon hen snurkconcerd beginnen wat wel heel erg meeviel overegins vannacht. We sliepen met twaalf mensen op een wel heel nette alberges, met goed en schoon sanitair. Na goed geslapen te hebben zijn we om 6.30 opgestaan en stond het goed maar wel eenvoudig ontbijt al voor ons klaar, om 7.00 uur van start we zetten goed de pas erin het was een zeer goed begaanbaar grindpad wel heuvels maar niet meer zoals in de Pyreneeën dat was hobbel stobbel, maar we zijn er nog niet om 9.15 zaten wij met een heel stel pelgrims op een heerlijk terras in in Los Arcos aan de koffie met een vers broodje. Heel gezellig samen met de Duitse Dames (moeder en dochter)  de Italiaanse was er ook haar hadden we onderweg al getroffen en nog meer mensen van eerder, verder was er geen Spanjaard te bekennen. Els en Ton kwamen toen we net wilde gaan en ze vroeg of ik nog pijn aan mijn voet had ( gisteren wel dus ) en ja een beetje nog, ze heeft een verband voor mijn middenvoetsbeentje fijn toch? Met mijn knie band en mijn enkelband in in mijn rugzak loopt het een stuk gemakkelijker enfin wij gaan verder10.00 uur, weer de paden op een geweldige vergezichten en prachtige beroeide bermen met weer margriet en wilde garanium en klaproos omdat hier heel veel koren en haver geteelt wordt staat dat ook in de berm en met allerlei grassen ertussen is dat een prachtig schouwspel. Hier is ook veel wijnbouw dus we lopen door enorm veel wijngaarden in het glooiende landschap. Het is al heet, het zal vandaag 30 graden worden. Wij willen de hitte voor blijven, intussen zijn wij al 228 kilometer onderweg, 1/4 camino hebben we gehad. Op ons pad komt er een fietser   en wenst ons buen camino ( de pelgrims groet ) opeens stopt hij aprupt en stapt van zijn fiets hij zag een slang maar die was hem te vlug af, we maken een praatje en hij komt uit Argentinië zijn opa kwam uit Frankrijk en dan stapt hij weer op zijn fiets en verdwijnt, misschien zien wij hem nooit weer? Om 12.30 wandelen we Torres' del Rio in Navarra binnen en zat Bill de Amerikaan al op een steen onder een boom hij is leraar op een school van 450 kinderen die hij erg mist, en die hij via zijn vervanger op school op de hoogte houd van zijn reis. Wij gaan inchecken bij hostel La Pata de Oca  daar worden we zeer gastvrij ontvangen met een drankje en eten een echte Spaanse sfeer hangt hier en ik besluit eerst mijn verhaal te schrijven we zitten lekker met een kop koffie op het terras en dan komen Els en Ton er ook aan verrassing !!  Nu douche en dan siësta tot morgen buen camino.