Dag twaalf 10 september Pontevedra naar Caldas de Reis
10 september 2019 - Rubiães, Portugal
Op pad zonder rugzak.
Gisterenavond regende het behoorlijk toen we naar het hotel terug liepen.
Na lang zoeken ging het ons toch niet lukken om een fatsoenlijk eetlokaal te vinden om te eten, daarom gingen we terug naar het hotel en hebben daar gegeten.
Voor het ontbijt hadden we al boodschappen gedaan en fruit voor onderweg hadden we ook gekocht.
Het verhaal was al bijna klaar maar op de ene of andere manier zat het ons niet echt mee. We waren dus laat aan tafel en welgeteld waren er nog maar vier mensen in het restaurant van het hotel, de kok had er al niet zoveel zin meer in. Maar ze zei dat we natuurlijk nog kobde eten 😁Wel heel lekker gegeten 🍽
Maar weer tamelijk laat naar bed,zeker voor Jos, hij viel wel direct in slaap dat scheelt 😴 al is hij er wel een paar keer door mij uit gemoeten vanwege mijn krampen.😬 de lieverd 😘
Vanmorgen waren we weer op tijd in de weer het zou een lange tocht worden voor ons doen 22 km dus we wilden vroeg aan de slag maar wat altijd als gesmeerd loopt, was vandaag anders. In mijn rugzak moest veel van het gewicht van Jos zijn zak gepakt worden omdat we de mijne vooruit stuurde, en we moesten intussen ontbijten en ons opfrissen !!! En dat alles voor zeven uur, maar ook dat ging niet lukken 😳
Om half acht gingen we uitchecken en mijn rug voelde zo leeg ik miste mijn rugzak, bijna buiten aangekomen miste ik ook nog mijn stokken tjonge, tjonge weer terug naar de zesde verdieping. Het zal me een dagje worden 😊
Maar eenmaal onderweg ging het hurrie op. De ontbijt cafés waren natuurlijk allang allemaal open, maar ja wij hadden op de hamer zitten pongelen. Maakt niet uit hoor.
We konden niet over de oude brug die wordt opgeknapt dus we moesten brug verder waardoor de oude brug mooi te zien was, en Jos kon hem goed fotograferen.
We liepen kort over het industrieterrein en even over de autoweg daarna een pad op en het belooft een prachtige wandeling te worden welliswaar toch weer wat vals plat omhoog en omlaag maar dat doet ons niet zoveel meer,we zijn intussen wel wat gewend toch? 🚶♂️🚶♀️
Er kwam een schoolklas voorbij we spreken enkele kinderen aan, ze vertelde dat ze uit Sevilia waren. Ze zijn hun Camino begonnen in Tui dat zijn vandaaruit nog 120 km dat doen ze in 4 dagen ze lopen ons zingend en kwebbelend voorbij.
Gisteren zagen we ze ook al en toen hadden een donker blauwe shirts aan en vandaag rode en ze zaten vanavond voor de kerk met licht blauwe aan met de naam van hun school erop( om 20.00 uur begon er een mis )
Ook dat zie je op de Camino
Het was vandaag niet zo warm vanmorgen 10 graden de vesten konden uit de tas vanmiddag rond de 24 graden het was dus prima wandelweer
Op elke rustplaats kwamen we Heidi en Bernt uit Essen en John en Bon uit Ohio tegen . Op onze eerst rustplaats zaten we onder een dak van de kiwi's, en druiven ranken als we onze koffie op hebben gaat iedereen zijn eigen weg, tot later en dan weer aan de wandel. Maar overal was het drukker je kunt merken dat we er bijna zijn. Hier en daar plukken we wat druiven om te proberen sommige zijn zoet en sommige zijn niet zo lekker. De druivenranken zijn geen struikjes maar worden over palen geleid ,je loopt veelal onder een dak van druiven ranken het is een heerlijke zonbescherming . Het ziet er ook geweldig uit die vele druiven.
Er was nog een restaurant drie km voor " Calas de Reis, daar zaten Heidi en Bernt ons al weer op te wachten en we gingen weer bij hen zitten om de dag verder door te nemen 🥪☕ Er stond een kraampje met een man erachter met een gasbrander en een gtote ketel erop en een tafel met allemaal houten borden, we zagen dat de man een grote grijze inktvis in het water stopte en toen hij gaar was haalde hij hem er roze weer uit sneed hem in schijfjes en serveerde hem zo, ze noemen hem calamaris een delicatesse in deze buurt.
Wij hebben hem niet geproeft, en ik heb het hier wel al vaker gezien.
We hebben onze drie km uitgelopen en we hadden vandaag een appartement met bad en wasmachine dus lekker alles weer schoon.
We zijn vanavond lekker gaan eten, morgen 14 km naar Pontecesures.
Morgen weer Buen Camino.
En moeten we de gezellige verhalen missen. Maar misschien kunnen Henk en Ria weer eens gaan. Hebben we weer wat te lezen✍🏾✍🏾 want daar ga ik dan ook weer als een hondje achteraan lopen. Ha ha.
Voor nu alvast bravo Jos en Lenie en truste
Maar vandaag is het korte route 😂🤣🚶♀️🚶♂️