Dag achtenveertig 20 Juni
21 juni 2017
Vandaag de laatste etappe, gisteren toch nog even in het dorp gaan eten en bijzonder lekker ( geen pelgremino menu)
Brood en beleg hadden we al gekocht en alles wat we nodig hadden voor ons ontbijt stond in de koelkast en we kunnen daar koffie maken en ontbijten, dat is super handig toch?
Om half tien lagen we al in bed te zweten verschrikkelijk, voor vijf uur waren we al in de weer met douche en met ons dagelijks ritueel dat ging prima nu nog ontbijten en dan kunnen we gaan.
Jos was al in de weer met de koffie toen ik beneden kwam, en ik zag al aan zijn gezicht dat er iets niet goed was, iemand heeft onze boterham opgegeten zei Jos, ( die dief) en hij was niet blij en ik ook niet, fijn dat hij nog een halve had laten liggen dacht ik, hadden we tenminste nog iets ( maar dat durfde ik niet te zeggen ) ik heb onderweg wel nog gezegd dat die gene die onze boterham op heeft zeker, vanmiddag in de kathedraal zal gaan biechten en hij er zeker spijt van heeft.
Oké we gingen om 6.15 uur met zaklamp het donkere bos in de zaklamp was echt wel nodig.
Er liepen al heel wat mensen het zelfde pad, het is geweldig om het licht te zien worden.
We gingen flink omhoog dat hadden jullie wel gedacht hè? Zo'n vals plat maar dan hoger en 2.5 kilometer lang en dan moet je die kilometers ook weer omlaag natuurlijk.
Het vliegveld van Santeago ligt in deze buurt we hoorden en zagen vliegtuigen, landen en opstijgen. Rond acht uur werd het tijd voor koffie met iets lekkers omdat onze buik dat wel nodig had, dat deden we in San Paio.
Vandaag hadden we niet de rust om lang te zitten eten, en sneller als anders waren we weer aan de wandel nog 14 kilometer we schoten flink op ook al was toch niet zo'n makkelijke tocht en in San Marcos waren we toe aan een groot glas frisdrank. We hadden toen ook al het idee dat we een wandeltocht aan het lopen waren. Nog 7 kilometer en voor ons liep een hele schoolklas of twee het was een gezellige boel. Toen we met z'n allen de berg Monte do Gozo op geschraveld waren zagen we Santiago de Compostela in volle glorie voor ons liggen. Toen moesten we nog 5 kilometer meerendeel omlaag. En aan het monument van de stad Santeago, zijn we de schoolkinderen kwijt geraakt.
Dichtbij de stad dachten we dat ons niemand meer volgde. Het duurde nog ruim een uur voor we er waren en samen hand in hand liepen we rond 12.00 uur door de doorgang naar de Kathedraal. Dat was een emotioneel ontlading voor ons tweeën we hebben elkaar eens flink geknuffeld en onze kinderen laten weten dat we het gedaald hebben!!!
In de kathedraal was de pelgrims mis bezig, dan maar eerst een drankje op het plein, een de lunch erachteraan en op dat moment komen Els en Ton Boonhof aanlopen we hebben samen geluncht heel leuk.
Wij hadden het vanmiddag nog druk en spraken af om vanavond samen te eten.
Eerst gingen we onze Compostela ophalen en ons certificaat van kilometers, in het gebouw waar we die moesten afhalen is ook de huiskamer van de lage landen, daar kun je binnenlopen voor een praatje en een bakkie. Jos stond in de rij voor de Compostela het zou een uur duren voordat hij aan de beurt was in die tijd ging ik naar huiskamer en haalde daar nog informatie. Toen ik er na een tijdje bij Jos aansloot was hij al bijna aan de beurt en kregen we onze Compostela en ons certificaat van de km. Om precies te zijn 867 kilometer gelopen,mooi toch?
Toen naar het hotel een heerlijk bad hadden we wel verdiend.
Morgen meer
Lieve groetjes jos en Lenie.
Bedankt voor de mooie verhalen en foto's onderweg. Geniet nog even na van alles daar zonder vroeg op te hoeven staan. Tot spoedig in het Leudalse.
Groetjes Ans
Veronique, Sjors en Bart
Geweldige prestatie wat jullie samen geleverd hebben. Top!!
Geniet vandaag samen in alle rust van de mooie stad Santiago.
Tot snel.
Math en Els
Geniet nog lekker samen.
Veel liefs, Rinie en Wim
Proficiat!! Petje af hoor! Nu nog even genieten van Santiago.
Groetjes van ons uit Munstergeleen
Bedankt dat wij iedere dag van jullie verhalen hebben mogen genieten. Een fantastisch avontuur!
We wensen jullie nog mooie dagen in Santiago, groetjes Theo en Helene
Lekker om morgen uit te slapen en de benen rust te gunnen. Lekker nagenieten.
Groetjes Ben en Betsie
Ik ben nog jullie dagboek aan het lezen.
Hoorde het nl op de verjaardag van Marlou.
Echt Super van jullie!
Nou ik lees nog ff door, wat een prachtig verhaal!!
Veel plezier nog daar en alvast een goeie terugreis!!
Groetjes en nogmaals Proficiat
Manuela Verstegen